O. Franciszek Świątek CSSR

ur. 16 maja 1889 r. w Mędrzechowie, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1909 r.
Święcenia kapłańskie otrzymał 25 lipca 1915 r.
Zmarł w Wilnie, gdzie spoczywa, w dn. 4 marca 1976 r., na skutek choroby stwardnienia rozsianego.
Swój apostolat misyjny pełnił najpierw we wspólnotach w Krakowie i w Tuchowie.
Pełnił ponadto obowiązki ministra. Był też uznanym misjonarzem.
Pózniej prowadził duszpasterstwo w Wilnie, budując jednocześnie dom zakonny, a także w Brasławiu, na terenach byłego Związku Radzieckiego.
W swych pismach szerzył kult świętych polskich.
Był miłym człowiekiem, sumiennym zakonnikiem, gorliwym kapłanem, misjonarzem, duszpasterzem i rekolekcjonistą.
Zasłużył się jako badacz polskiej hagiografii.
Ceniono go jako duszpasterza polonii wileńskiej i “męczennika wózka inwalidzkiego”.
Podejmowano starania o jego beatyfikację.